Mijn weg naar bloei

Mijn naam is Trudy van Pijkeren, geboren in 1977 als oudste dochter. Ik was een welkom nieuw leven in een periode van rouw en verdriet. Ik groeide op in een protestants christelijk gezin, met twee broertjes. In mijn late tienerjaren twijfelde ik aan mijn geloof, maar ik koos uiteindelijk wel voor de vertrouwde plek in de kerk. De plek waar mijn voorouders voor hadden gestreden. Ik zie nu dat mijn keuze toen voortkwam uit angst om er niet meer bij te horen. Pas twee decennia later had ik de moed mijn eigen weg te gaan.

Mijn liefde voor gedrag, ontwikkeling, kinderen en hulpverlening kwam samen in de studies richting Ontwikkelingslanden en Pedagogiek in Nijmegen. Daar ontmoette ik in 1999 Michel, die uit hetzelfde kerkelijke milieu kwam. Ik viel voor zijn kwetsbare kant — die ik vele jaren later, na intens persoonlijk ontwikkelingswerk, ook bij mezelf durfde te ontdekken. Hij viel voor mijn daadkracht en grote hart.

We trouwden, gingen samen een jaar op reis en vonden in Arnhem een thuis waar we ons settelden. In 2005 werd onze dochter geboren en startte ik een eigen kinderopvangorganisatie, op christelijke grondslag. Ik had een duidelijke missie: ‘een kind/mens groeit het beste als het zich veilig voelt.’  Kleinschalige christelijke opvang biedt een veilige omgeving voor kinderen, die vanuit een christelijke levensovertuiging worden grootgebracht.

Een andere missie van mij was om vrouwen de gelegenheid te bieden hun eigenwaarde te verhogen, door zelf geld te kunnen verdienen. In de christelijke wereld van 25 jaar geleden was dat niet vanzelfsprekend. De organisatie groeide sterk. Als directeur vond ik het heerlijk om mensen in hun kracht te zien werken, om gelijkwaardig te coachen en om structuur te brengen. Ik hield graag de controle, dan wist ik zeker dat het goed kwam. Deze overtuiging bood me in mijn jeugd en in mijn functie als directeur de veiligheid, die ik daarmee buiten mijzelf zocht.